ابیاتی روح نواز از لسان الغیب در ضرورت وجود استاد کامل و پیرطریق برای گذر از مسیر پرخطر سلوک

به کوی عشق منه بی دلیلِ راه قدم                       که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد...

 

   ...قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن             ظلماتست بترس از خطر گمراهی

 شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد                     که چند سال به جان خدمت شعیب کند

 مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ                    چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد

 گذرت بر ظلماتست بجو خضر رهی                     که در این مرحله بسیار بود گمراهی

 گر در سرت هوای وصالست حافظا                     باید که خاک درگه اهل هنر شوی